Europa

Op de rechterflank heeft Zeki Celik momenteel de voorkeur vanwege zijn internationale ervaring en het gebrek aan krachtige rechtsbacks.

Naast de speler van AS Roma zouden we Mert Müldür als echte rechtsback in de selectie opnemen. Voorafgaand aan zijn langdurige blessure leek de in Wenen geboren speler op weg om een vaste international te worden.

Na het vertrek van Bright Osayi-Samuel naar de Africa Cup of Nations mocht Müldür onlangs weer twee keer vanaf het begin spelen bij Fenerbahce en benutte hij zijn kans goed. De 20-voudig Turkse international liet zien dat hij zijn oude vorm kon hervinden. Als hij zo doorgaat, is er geen weg omheen voor de technisch vaardige rechtsback met aanvallende impulsen.

In het centrum van de verdediging wordt het interessanter. Op dit moment is Abdülkerim Bardakci onmisbaar. De Galatasaray-speler wordt al anderhalf jaar continu sterker. Of het nu komt door zijn luchtheerschappij, waarbij hij vaak doelpunten maakt bij stilstaande ballen, of zijn robuuste fysiek en spelopbouw, vaak met precieze en gevaarlijke lange passes. Tegen snelle en dribbelvaardige tegenstanders zag Bardakci er in het verleden vaak niet goed uit, maar recentelijk compenseerde hij zijn gebrek aan snelheid met goed positioneringsspel en het juiste timing.

Merih Demiral zou de volgende kandidaat zijn. Na zijn blessure is de 41-voudig international weer actief in Saoedi-Arabië. Zijn jarenlange ervaring in Italië en zijn moedige en compromisloze speelstijl geven de verdediging vaak een extra boost energie.

Als derde zouden we Kaan Ayhan meenemen. De verdedigende middenvelder uit Gelsenkirchen liet de afgelopen weken en maanden een significante verbetering zien. Of het nu als centrale verdediger, rechtsback of defensieve middenvelder is, Ayhan overtuigde op alle posities en bewees een echte joker voor het team te kunnen zijn, wat zeer waardevol kan zijn in een toernooi met een beperkte selectie.

De vierde keuze is aanzienlijk moeilijker te maken. Eerder zou Caglar Söyüncü als eerste genoemd zijn, maar in de afgelopen anderhalf jaar heeft de 27-jarige bijna niet gespeeld. Als hij regelmatig zou spelen in de tweede helft van het seizoen, is zijn potentieel onbetwistbaar.

Maar Ozan Kabak speelt daarentegen al anderhalf jaar defensief en offensief een belangrijke rol bij TSG 1899 Hoffenheim en heeft veel speeltijd en ritme.

Bovendien houdt Montella van Samet Akaydin en Cenk Özkacar, die ook regelmatig als linksback wordt gebruikt. Maar op basis van zijn kwaliteiten en samenspel met Demiral in de afgelopen jaren, geven we nog steeds de voorkeur aan Söyüncü, in de hoop dat hij in de tweede helft weer speeltijd krijgt, misschien via een uitleenperiode.

Aan de linkerkant van de verdediging is de zaak duidelijk. De momenteel uitblinkende Ferdi Kadioglu is een vaste waarde en op weg naar een echte internationale topspeler. Kadioglu speelt zowel defensief als offensief op een zeer hoog niveau. Een prototype van de moderne vleugelverdediger in het hedendaagse voetbal.

Dit is ook de reden waarom we Ridvan Yilmaz zeker boven Özkacar zouden verkiezen. De 22-jarige is sinds zijn blessure en wisselvallige start bij Glasgow Rangers enigszins onder de radar in Turkije. Het is velen ontgaan dat de vorm van Yilmaz duidelijk weer in opwaartse lijn is. In Schotland kwam de voormalige speler van Besiktas steeds vaker in actie en scoorde hij een doelpunt en gaf hij een assist in 14 optredens. Zijn snelheidsdribbels langs de zijlijn, scherpe voorzetten en harde linkerschoten zijn kwaliteiten die je graag in een modern voetbalteam ziet. Ondanks zijn kleine gestalte is Yilmaz ook zeer sterk in de duels. Naast het EURO 2024 moet ook worden gedacht aan het Turkse team van de toekomst met het oog op het WK 2024, en vanwege zijn leeftijd en kwaliteiten is Yilmaz bij uitstek geschikt om deel uit te maken van het Turkse team.